Het zal niemand zijn ontgaan dat de berichtgeving op onze website dit jaar erg vaak over het Sevenumse water 't Camps Koêl is gegaan. Dat komt enerzijds omdat het een spannend en nog maagdelijk viswater is. Anderzijds kun je hier zonder veel kilometers te maken, een mooie vis vangen.

Je word een dagje ouder en elk jaar kluift de regering een stukje van het visbudget af. Karpervissen kan duur zijn, vooral als je het hele land gaat afreizen en altijd de nieuwste spullen nodig hebt. Sevenum is voor ons dus een prima uitgangbasis. Witvissen tussen de oude mannetjes met hun kakelende vrouwen op "het Tangkoel" in Blerick kan straks altijd nog. Toch zolang als het ons gegeven is blijven we graag nog even pennen op karper. Gelukkig kunnen we elkaar als vismaatjes af en toe een handje helpen en de kosten van benzine delen. En het is trouwens stukken gezelliger als je de vangst en ervaringen met elkaar kunt delen.

2012 is achteraf gezien een mooi en visrijk jaar geweest. Geen mega biggen of hele grote aantallen, gewoon lekker en relax gevist. Omdat de lente dit jaar ronduit slecht te was, en wij niet behoren tot de "diehards" die in wind en weer de natuur toch met alle geweld willen trotseren, begon het visplezier wat aan de late kant. Het seizoen voelt daardoor wel helaas wat kort aan. We hebben dit jaar veel mensen ontmoet en met menigeen ons visserslatijn gedeeld. Van echte zeurkousen, maar ook een leuk groepje jonge en oude lui waar we een aantal zaterdagen in september me op pad zijn geweest om karper over te huizen van de een naar de andere visvijver. Dat was een geweldige happening!

En wat hebben we prachtige zonsopkomsten gezien!

De website werd zoals andere jaren goed bezocht. Hengelsportverenigingen hebben met regelmaat verouderde gegevens aangepast of dingetjes toegevoegd. Dit stellen we zeer op prijs. Zo blijven we actueel.

Binnenkort zal er worden bekent gemaakt wie dit jaar in de prijzen is gevallen met onze fotowedstrijd. Voor ons is dit de afsluiting van karpervissen 2012. Wij kijken nu uit naar 2013. De hengels zijn opgeborgen, de molens in 't vet en de vistas onder het bed. Niet meer in de schuur. Ook alle emmers zijn goed afgesloten, want we zijn geen voedselbank voor de muizen meer.

Het word weer even afzien nu hengelen voorlopig niet meer aan de orde komt. Rest ons, de herinneringen van het afgelopen jaar, de prietpraat en theorieën van mijn vismaat Huub als hij z'n bakkie komt doen.

Een verregende middag in oktober en ik begin langzaam weg te dromen, denkende aan het afgelopen seizoen. (Door Huub Engelen)

Het vroege voorjaar:

De eerste warme dagen van dit jaar waren er vroeg bij en ook al was de waterstand op  “onze “ vijver nog steeds veel te hoog, er werd toch een plek gezocht om te vissen. Dit bleek de eerste paar keren toch echt wel onmogelijk te zijn om met de penhengel een plekje aan het water te krijgen. Te veel water en te hoog om de pen in een beetje redelijke diep water te krijgen. Neen, de eerste keren moesten we uitwijken naar “onze “ vijver nummer twee de Roversheideplas in reuver.

Hier was de waterstand goed maar was het dit jaar ook erg druk aangezien ze het nachtvissen hebben vrijgegeven. Dit is ten zeerste te betreuren voor de vissen omdat deze kleine vijver zich er eigenlijk niet voor leent om nachts met 2 hengels te vissen. Nachts? Van een uur na zonsondergang tot een uur voor zonsopgang maar daar houd zich niemand aan. Als je er met het eerste licht aankomt, staan er al een aantal tenten en liggen de lijnen nog rustig in het water. Niet erg zou je zeggen maar ze hebben dan gewoon nog 2 hengels per persoon in liggen en liggen zelf nog in diepe slaap. Deze slaap wordt dan ruw onderbroken door het fluiten van de optonic, maar voordat ze bij de hengel zijn verstompt de optonic. De karper zit al tussen de lelievelden of is bij het eiland in de takken gezwommen. Dan komt het mooiste, je ziet iemand uit de tent rennen naar zijn hengel en dan gaat hij proberen om met alle macht de vis uit de lelies of vanonder het eiland vandaan te trekken. Mocht dit na 10 minuten nog niet gelukt zijn dan word de lijn maar een ferme ruk aan gort getrokken en verdwijnen ze met een sip gezicht weer in de tent terug. Eigen schuld dikke bult zeg ik dan maar. Te weinig controle op het nachtvissen lijkt mij. Ook maak je nog wel eens mee dat als je ergens in een hoekje wilt gaan penvissen er iemand die 100 meter verder zit tegen je roept dat hij er ligt en dat je maar moet oprotten! Neen, sorry hoor maar Roversheideplas zal op deze manier snel afvallen. Is niet meer te doen en niet leuk meer om er nog op een normale manier te vissen.

Maar na een paar weken ging de waterstand op 't Camps Koêl langzaam maar zeker een stukje naar beneden en konden we op één kant van de vijver gaan proberen om er een visje te vangen. Kijken of er van de nieuwe visuitzetting van het afgelopen jaar gevangen kon worden. En de eerste vissen kwamen dan ook op het droge, wel steeds dezelfde vissen eigenlijk. Van de nieuwe visuitzetting ving ik op dezelfde stek 3 keer dezelfde vis in een paar weken tijd. Naarmate het seizoen vorderde zakte de waterstand maar heel erg langzaam en kon er maar voor de helft van de vijver gebruik gemaakt worden om te vissen. Dit mede doordat de rietkragen steeds verder groeiden en de steigers helemaal ontoegankelijk maakten. Het riet zal ik de toekomst wel een probleem kunnen worden als er niks aan gedaan word. Wat waren we altijd blij met het gras van het 't Schorfven, waar niet alleen de karpers zich lekker in konden verschuilen maar ook de witvis. Deze witvis werd na het voorjaar wel een probleem voor de penvisser op vijver 1. Als ware kamikaze vissen beten ze op alles wat er maar te water gelaten werd. En of het nu boilies van 14 mm waren of tijgernoten, ze vraten echt alles. Wel hele mooie ruis en rietvoorn`s  gevangen. Met de penhengel op een korreltje maïs. Maar we gaan eigenlijk voor de karper. Er is geen keuze, de witvis zit er nu eenmaal en je moet er maar mee leven. Vissen zal ik maar zeggen. Saai was het echter helemaal niet en je bent de hele tijd bezig met vissen. Toen het waterpeil in de zomer verder zakte en de andere kant van de vijver ook een beetje bevisbaar werd gingen we daar ook eens ons geluk beproeven. De vissen die we hier vingen waren echt andere vissen dan aan de andere kant van de vijver.

Even een gekke theorie Nou ik denk dat iedereen die wel eens vist, of het nu op karper is of op iets anders weleens een gekke theorie heeft gehad. En daar bedoel ik mee dat je vandaag je helemaal gek vangt en morgen op dezelfde plek geen ruk ziet. Natuurlijk hoor ik jullie zeggen van ja, dat komt door de windrichting of door de luchtdruk of ze zijn er gewoon niet op die plek. Natuurlijk zijn er honderden theorieën waarom. Maar we, rob en ik, een dezer dagen toch wel een gekke theorie vond ik althans. We vissen dit jaar heel veel op hetzelfde water en begon ons op te vallen dat als je steeds op dezelfde plek of in dezelfde hoek vist je ook steeds dezelfde vis vangt. Bepaalde vissen ving je meerdere keren per week soms terwijl je weet dat er nog veel meer andere vissen rondzwemmen maar die vang je nooit daar. Toen we door de waterstand ook op plekken konden vissen waar we eerst niet konden vissen, vingen we andere vis. Dus zouden de karpers op een eigen gedeelte van de vijver blijven rondzwemmen en nooit eens naar de overkant toe gaan. Zouden de karpers een eigen territorium hebben waar ze hun hele leven blijven hangen en dat ze steeds afzwemmen op zoek naar voedsel. We vingen op een bepaalde plek een nieuwe vis van de visuitzetting van vorig jaar een paar keer terug en zijn lengte was met 6 cm gegroeid en zijn gewicht ook met 1 kg. Terwijl we in een ander gedeelte van de vijver ook een nieuwe vis van de visuitzetting van het vorig jaar vingen en deze was nog steeds net zo groot en hij was zelfs een 200 gram lichter geworden.

Dus we gaan weer verder met onze theorie. De eerste vis die zwaarder geworden was heeft dus, omdat er meer gevist werd ook meer te eten gehad en is daarom ook beter gegroeid. De andere vis niet, omdat we in zijn territorium niet hebben kunnen vissen en hij dus ook een kleiner voedsel aanbod gehad heeft. Dus je zou een vijver in sectoren kunnen verdelen en als je op iedere sector lang genoeg vist dan weet je wat daar te vangen is en op welk gewicht. Zou je op een bepaalde sector één jaar geregeld blijven vissen en ook redelijk veel voeren zouden deze vissen dus groter moeten worden als de vissen op de andere sectoren. Conclusie, bijvoeren op één en dezelfde plek, wat er in de winter op verschillende vijvers gebeurd, zou alleen maar nut hebben voor de vissen die daar leven. Deze vissen zouden dus groter en dikker worden dan de andere vissen want die komen niet in deze sector. Een zieke vis die zou dus de andere vissen in zijn sector kunnen besmetten maar de andere vissen in de andere sectoren niet. Zou wel kunnen want als er een ziekte op een water is gaan ze nooit allemaal dood. Merk ook dat bepaalde vissen die je ziet zwemmen boven aan de oppervlakte je eigenlijk nooit vangt op die plaats. Je vangt hem wel eens maar dan op een andere plaats van de vijver. Zouden vissen dan wel rondzwemmen maar alleen in hun eigen territorium vreten?  Misschien is het je zelf ook wel eens opgevallen dat je vissen op een bepaalde plek vangt en nergens anders. Het blijven toch gekke theorieën.  Al met al een leuke materie om tijdens het vissen eens over na te denken.

Kan het kloppen of ik zit uit mijn nek te lullen?  Ook op de karpervijver was de witvis nadrukkelijk aanwezig. Toch op een of andere manier maakte het niet meer zoveel uit. Als er karper op de stek kwam werden de aanbeten van de witvis minder of stopten zelfs helemaal. Hebben er wel een paar hele aparte vissen zien zwemmen , een ghost, een gele, vissen die we niet eerder gezien hebben….of wel soms. Kan me nog herinneren dat rob in 2005 een spiegel ving op het schorfven en ik in het voorjaar dezelfde spiegel ook ving maar dat deze een gedaanteverandering had ondergaan. Hij was van heel mooi geel/goudbruin naar donderbruin gegaan. (zie foto`s) Dus misschien zijn de vissen die we nu zien ook wel veranderd door de jaren heen. Echter hebben de vissen op vijver 1 nu wel veel meer water tot hun beschikking en we merken dat dit de vissen zeer ten goede komt. Ze zijn sterker en groter/zwaarder aan het worden ze kunnen op dit water doorgroeien.

Voor de rest van de zomer kan gezegd worden, dat we er toch vele uren met heel veel plezier hebben gevist. We hopen dan ook dat de gemeente het alom bekende probleem met de waterstand voor aanvang van het nieuwe visseizoen gaat oplossen . Hebben in het najaar nog een paar zaterdagen geprobeerd om op het schorfven, met toestemming van toverland, om de resterende karpers nog aan de schubben te komen en hun te verhuizen naar vijver 1. Nou kan zeggen dat dit een hele goede onderneming is geweest want er zijn nog 21 mooie rakkers overgezet. Je kunt zeggen dat vijver 1 een goed bestand aan mooie karpers heeft.

Nu is het de taak om deze jongens ook mooi te houden en goed in de gaten te gaan houden. Kijken of de groei doorzet en het aantal vissen proberen te behouden in de toekomst. Mochten er vissen uitvallen door sterfte en je vind deze aan de waterkant maak er dan een foto van en geef dit door aan de visclub. We willen toch ook in de toekomst nog een mooie vis vangen.