(Schörfven mei 2013 door Huub E.)

Hoe te vissen, en waar? Dat waren onze vragen en we besloten dat Rob, gezien zijn vangsten van het vorig jaar, weer met de kattenbrokken ging proberen en ik met 2 hengels. Een met de pen en de andere op zink. Ik vernomen van iemand die er een week of twee van te voren geweest was dat zich toen in de hoek een paar karpers bevonden. Dit werd mijn eerste keus. Rob ging op de andere vijver bij de grote rietkraag zijn geluk proberen. De eerste dag had ik al na een uurtje een run. Helaas verspeelde ik deze karper doordat deze zich vast zwom in een  rietkaag. Al probeerde ik de wortels er nog uit te trekken de vis was verdwenen. Jammer! Ook Rob had verschillende karpers gespot. Alsof zijn kattenbrokken behekst waren zwommen ze er naar toe maar namen het aas net niet helemaal in de bek waardoor aanslaan niet mogelijk was. Onze ”grote” vriend Piet B., die samen met zijn kleinzoon gekomen was had die dag meer geluk. Zijn kleinzoon kon de eerste karper landen en overzetten. De tweede dag was het geluk aan de zijde van Rob. Hij wist dan ook een puntgave prachtige schub te haken. Ik heb die dag wel een aanbeet gehad bij de rietkraag maar deze vis ging als een raket (waarschijnlijk gehaakt) door het riet heen en schoot los.

Dit uitzicht zullen we nog gaan missen.	De beste stuurlui staan aan wal
We zullen het deuntje van Toverland niet gaan missen.	Ondanks het slechte weer, toch een plekje uit de kou en de wind.

Piet heeft die dag verder geen aanbeet meer gehad. Woensdag was het slecht weer. Ontzettend veel wind. Niet bevorderlijk om met kattenbrokken te vissen. We hadden wel nog een plek uit de wind gevonden. Maar je wilt eigenlijk toch op die andere plek zitten. Ook Piet zocht beschutting en ging een stukje verder ook uit de wind zitten. Na een paar uurtjes stonden we bij elkaar wat te kletsen hoe winderig en hoe koud het was in de wind. Ik heb toen nog even bij de rietkaag vol in de wind gezeten. Na een half uur was ik helemaal verkleumd. Weer een pauze verder en een gesprek met Rob en Piet ben ik heel even terug gegaan naar mijn plekje bij de rietkraag. Vrijwel direct ging de pen onder. Een helse strijd barste los en ik kon met moeite verhinderen dat de vis zich weer helemaal vast zwom in het riet. Je zag de karper een meter of 4 uit de kant net onder het wateroppervlakte liggen. Ik vroeg aan Rob, “hier hou mijnhengel vast ik ga hem halen”. Kleren uit en het water in want deze karper wou ik heel graag overzetten naar het Campskoêl. Na een 5 minuten was alles geklaard en lag de vis op de kant. Later die dag hebben we hem overgezet.

Deze kon de kattenbrokken niet weerstaan. 18 pond en puntgaaf.	20.9 pond. Huub had en een duik in het koude water voor over.
Scott de kleinzoon van Piet, mocht er ook een landen	Eenmaal weer in de kleren kon het wegen beginnen. Op een ons na 21 pond.

Donderdag was voor Rob en mij een dag van ziekenhuis bezoeken en konden we niet gaan vissen. Piet heeft die dag wel nog een karper verspeeld. Vrijdag morgen ben ik alleen op pad gegaan omdat Rob morgens pas terug was vanuit het ziekenhuis, en had ik al vroeg weer een mooie schub die ik tegen de middag overgezet heb. Piet heeft vrijdag wel nog gevist maar niks meer gevangen. Zaterdag waren we alle drie aanwezig op het Schörfven maar de karpers waren afwezig. De wind had zich gedraaid en er was geen karper te bekennen. Nu hebben we op onze oude vijver een paar dagen kunnen vissen, en hebben toch nog 4 hele mooie vissen aan het bestand op het Campskoêl kunnen toevoegen.

"Vette vis", goed voor hart en bloedvaten.   P.s. 8.30 uur. Water temperatuur 5 graden. Vette vis goed voor hart en bloedvaten.   Na een hevig gevecht had Piet "Moby Dick" op de kant.

En hier doen we het voor.....

... Al met al is het Schörfven voor de penvisser toch wel de hemel. Prachtig mooie rietkragen en stukken van lekker gras met lelieveldjes maakten deze vijver tot één van de mooiste vijvers in de regio Noord Limburg. Maar helaas, aan alles komt een eind. Toch niet getreurd het Campskoêl kan mits een goede begeleiding en controle zeer zeker, ook een hele mooie vijver worden. De toekomst zal het leren. << Piet had de vetste vis op het matje.