Eind mei mocht de vacuüm gezogen voordeur eindelijk weer open. De ketting los, frisse gezonde lucht! Heerlijk om weer aan de waterkant te zitten. En juist in Reuver is dat heel goed bevallen. Met de Feeder en de Penhengel. Op beide manieren hebben we weer goed gevangen. Wat Roversheideplas zo aantrekkelijk maakt is de diversiteit van vis. Geen eenheidsworst! Van vooral veel kleine karpertjes, giebels tot middelgrote spiegels en wat grotere schubkarpers. Je kunt hier op elk moment van de dag weer iets anders vangen. Zoals een passerende visser gekscherend liet weten, “vanaf 10 vissen mag je pas naar huis!”.  Dat is in Reuver echt geen probleem. (Wat je hier door de lage waterstand niet kunt missen is een lange stok aan je landingsnet.)  

In de eerste uren is het vaak ideaal om met de pen te vissen. Direct langs de kant vind je soms de dikste exemplaren die na al dat getrek bij het eiland uiteindelijk naar de oevers zijn gevlucht. Ze wanen zich hier veilig verscholen onder de pompenbladeren dicht tegen het riet. Draaiende kolken onder water, bewegende bladeren, het geluid van ritselend riet. Op dit donkere plekje, net als de mistbanken overtrekken laat een langzaam weglopend pennetje je hart sneller kloppen. Misschien wel de vangst van de dag...? Je weet het niet,.. nog niet.... spanning... De beloning is uiteindelijk een ferme aanbeet, de rest blijft bijzaak. Nee, zo vang je er niet veel. Hier draait het meer om de wisselwerking van spanning en verzadiging. Het vult je vissershart. Hoezo moet je er 10 vangen? Soms is het net die ene vis, die ene aanbeet, welke je dag kan maken. Diep van binnen houd ik meer van Penvissen, maar de gierigheid van meer, meer, meer maakt dat de Feeder hengel steeds meer de overhand gaat nemen. Vroeger werd nog wel eens gevraagd, “En heb je al wat kunnen vangen?” Tegenwoordig hoor je alleen nog maar, “En hoeveel?“  Het gevoel van competitie maakt het beslist niet leuker. Maar wat zit ik te klagen, als het werkelijk minder leuk was had ik de friemelpiemel wel thuis gelaten. Twijfel dus...

Roversheideplas is bij uitstek het ideale Pen en Feeder water. Helaas dat er na oktober 2020 wordt toegestaan om op dit relatief kleine water nachts en overdag met twee hengels te vissen. Jammer... 1 hengel, ach.., dat was nou net zo mooi! Wat juist dit jaar zo opviel waren het aantal Pen en Feeder vissers. Steeds meer mensen die de balans van materiaal en water opzoeken. Die ben je straks weer deels kwijt als het een karperput gaat worden waar het lood je om de oren vliegt. Toch over dit water slechts positieve gevoelens. Het is er heerlijk vertoeven en de club zelf doet er alles aan om het zoveel als mogelijk iedereen naar zijn of haar zin te maken. Klagers vind je overal en nooit is het helemaal goed. HSV de Forel doet het naar onze mening heel goed. Dit soort wateren dienen het algemeen belang en moeten voor iedereen toegankelijk zijn. We zijn benieuwd wanneer de nieuwe vijvers operationeel zijn en hoe dit zich vertaald met de toeloop van nieuwe leden.

Het was weer een geslaagd jaar op de plas bij die rovers uit Reuver. Volgend jaar doen we weer mee!