Het zal rond 7 uur geweest zijn toen ik de auto parkeerde bij de “Roversheideplas” in Reuver waar op zaterdag 10 april een afvissing zou plaatsvinden.

Leek me wel leuk om eens te zien wat er na de vissterfte van het vorig jaar er nog aan karper op de vijver zou zitten, er zijn naar schatting een 30 tot 40 stuks gestorven en aangezien het bestand al niet echt geweldig groot was ben ik toch benieuwd naar het resultaat. Het bedrijf wat de afvissing voor zijn rekening zou nemen was even na 7 uur aanwezig en gingen naar een bakje koffie en een kort overleg aan de slag. De boot werd te water gelaten en de plastic bakken en meettafels werden in gereedheid gebracht voor de te verwachten vis te meten en te sorteren .Dit alles moet precies bijgehouden worden om een zo exact mogelijk beeld te verkrijgen van het bestand van de vijver. Er werd begonnen op de arm van de vijver en de zegen werd vanaf de paaiplaats richting het eiland getrokken, daar waar de arm aansluit aan de grote plas werd de zegen gesloten en naar de klant gehaald.

Ondertussen waren er verschillende mensen komen kijken , alleen natuurlijk benieuwd naar de eerste trek van het net. Het commentaar van de omstanders loog er niet om, de ene zei van nu zullen we de dikke karpers wel gaan zien terwijl een ander er een toch wel een ander mening toe gedaan was. Het resultaat van de eerste trek viel ook mij heel erg tegen moet ik zeggen. Klein grut genoeg , veel kleine brasem en ook een redelijke hoeveelheid voorn. Zeelt of karper zat er niet in.  Een paar kleine snoekjes , de zogenaamde jagers, en 1 grotere snoek was de buit.

Na het in beeld brengen van de tweede trek was het tijd voor de laatste trek, links van het eiland naar de overkant toe en dan langs de kant weer terug richting de roeiboot. Deze trek was de slechtste van allemaal, een netje vol kleine vis en een paar jagers was het resultaat, weer geen karper. We werden gerust gesteld door het visbedrijf als ze elektrisch gingen vissen dan kwamen de karpers er wel uit, dus we bleven vol goede hoop. Het elektrisch vissen begon bij de roeiboot en ging tegen de klok in rond. Op plaatsen waar we dachten van hier MOET karper zitten kwam niks naar de oppervlakte toe. Allen veel kleine zeelt en jagers kwamen uit het water tevoorschijn. Toen ze op de paaiplaats bezig waren werd de eerste karper geland en een paar meter verder werd ook een oude bekende van ons gevangen . “Jaapie leefde nog!” Het is een mooie volschub die ooit eens op de maas heeft rondgezwommen en een aantal jaren gelden door iemand gevangen is en op de vijver gezet is. Hij word door ons ieder jaar wel eens gevangen maar het vorig jaar na de vissterfte niet. ( volgens Rob wel ). Ik dacht, misschien heeft hij het ook niet overleeft. Maar JAPIE leeft nog !! Een rondje langs de kanten van de vijver leverde 2 karpers op een kleine zeelt en snoek. Dat was alles.