09 augustus 2010, Dagje
vissen met de neefjes,
We hadden afgesproken om
11.00 naar het schörfven
in Sevenum te gaan. Met
de twee neefjes Tom en
Stan, hun moeder en mijn
eega. Waarom we gekozen
hebben om daar te gaan
vissen lijkt me een
duidelijke zaak. Wie
hier niets vangt kan
beter een puzzelboekje
kopen. Tenslotte wil ik
wel dat de mannen zeker
de eerste keer een vis
vangen. Het materiaal
bestond uit twee
anderhalve meter
weg-werphengeltjes van
4.95 bij de “action”.
Voor de eerste keer
vissen is dit goed
genoeg. De jongens
hadden er duidelijk zin
in en ik des te meer. Op
mijn vergunning mag ik
twee kinderen laten
vissen. Mijn verwachting
was een half uur
concentratie en dan zal
het wel los lopen. Het
viel me 100% mee toen de
kids vol spanning bleven
door vissen. Ik had hun
hengeltje voorzien van
een korreltje maïs en
vlak bij een lelieveldje
gezet. Het dobbertjes
danste als snel op en
neer. Hier zit zo
verschrikkelijk veel
witvis. Menige
visvereniging lonkt vol
jaloezie naar dit water.
Het is een Mekka voor de
witvis en een droom voor
ieder beginnend
karpervisser.
Na diverse keren vast te
hebben gezeten in het
gras langs de kant
kregen we de draai te
pakken. Leuk om te zien
hoe gefocust ze staarden
naar hun dobbertje. De
spanning laaide helemaal
op toen Tom zijn
dobbertje richting lelie
bladeren zag vertrekken.
We hadden afgesproken op
mijn sein de hengel met
een tikje omhoog te
halen. Het dobbertje
ging met een
sneltreinvaart weg en
JA!, daar was onze
eerste vis. Tom had een
mooie voorn te pakken.
Helemaal enthousiast
werd er een foto van
gemaakt en weer opnieuw
ingelegd. Ik kan me nog
heel goed mijn eerste
vis herinneren en weet
dat je dan wel eens
verkocht kunt zijn aan
deze “sport”. Bij Stan
duurde het nog iets
langer maar ook hij zal
snel zijn eerste vis
kunnen aanschouwen.
Alleen hij had het wat
erg letterlijk genomen
toen ik hem vertelde dat
hij maar gewoon
achteruit moest slaan.
Eerst onthoofde hij
bijna de dames even
later voelde ik het
loodje langs mijn oren
suizen. Maar alle ijver
werd beloond en ook Stan
ving zijn eerste vis.
Een mooi voorentje.
Super blij was het
mannetje en zo ook wij
voor hem. Tom ving er
nog een paar helemaal
zonder hulp. Volgens mij
hebben ze het wel leuk
gevonden en gaan we dit
zeker nog een keer
herhalen. Dan niet meer
met een werphengeltje,
maar een vaste stok.
Ik kan opa’s of ouders
aanraden om echt eens
met je kroos naar de
waterkant te gaan. Het
is kei leuk om eens te
zien hoe snel kinderen
iets kunnen leren en wat
is het mooi als ze ook
nog worden beloont met
een zelf gevangen vis.
Neem een mand met
lekkers mee en maak er
iets leuks van. Trek
erop uit. Wij hebben er
in ieder geval van
genoten. En misschien
dat we volgend jaar ook
mijn kleinkinderen
kunnen mee nemen.
|