Home Nieuws/updates Gastenalbum De visvijvers Penvissen Uitstapjes Visserslatijn Forum Links

E-mail

0

. .
HUUB. Op 31 maart las ik de mail van Gerda en Sjoerd dat ze niet meegingen naar België omwille van de gezondheid van Gerda, …. g.v.d….. jammer….maarja  de gezondheid gaat boven alles . Ik kan me voorstellen dat ze ontzettend gebaald hebben want de reis was voor hen ook een leuke dag uit vissen geweest. Hebben nog telefonisch contact gehad en er over gepraat maar het was niet te doen. Laten we hopen dat de gezondheid snel ten positieve veranderd en dat we dit in de toekomst een keertje over kunnen doen met hun erbij. Deed even vooraf en nu gaan we beginnen. De dag voor ons vertrek was het weer van dien aard dat de mussen van benauwdigheid van het dak af vielen en slapen gaan tegen de avond was een hele klus maar het toch nog een paar uurtjes kunnen slapen voordat ik om middernacht wakker werd en maar besloten heb om niet meer verder te gaan liggen draaien en maar op te staan. Spullen in de auto gedaan , het eten in de koelbox , kleren aan,even kijken niks vergeten…………………neen , dus om 2 uur stond ik bij Rob voor de deur en ook zijn visspullen werden aan die van mij toegevoegd en op naar Reuver, voor Ben te gaan verblijden met onze aanwezigheid. Ook Ben stond al klaar en nadat alles erin gepropt was kon de reis beginnen. Kwart voor drie is het nu dus zijn we rond 5 uur in Le Val De L aisne net voor het krieken van de dag.
Na een voorspoedige reis door het Limburgse en toen het Belgies-Limburgese land kwamen we inderdaad net voor 5 uur aan op de camping , alles nog in diepe rust gedompeld. Nu is het uitpakken en bepakken geblazen en onze visspullen naar de visplek te sleuren alleen Rob heeft een vervoermiddel voor zijn visspullen en dat gaat toch een stuk makkelijker dan alles op je nek te laden. Als je een keertje daar wilt gaan vissen is een rodpot wel een must want iets in de grond steken kun je daar niet want de bodem is vulkanische en dat wil zeggen keihard , niet in te komen als alleen met een drilboor. Maar na een klein half uurtje liggen alle hengels klaar en het aas in het water en we kunnen beginnen. Nu eerst een kop koffie of thee en een boterham maar zoveel tijd hadden we niet want de eerste vis had de tijgernoten al gevonden en de optonic van Rob begon te gillen.  Alleen in het begin viste Ben met een boilie en dat bleek geen succes te zijn , met een boilie vissen daar is geen goede optie maar en tijgernoot bleek ook al in het verleden een zeer goede aassoort te zijn. Toen Ben ook met een tijgernoot ging vissen was het hek van de dam en op iedere hengel werd wel een visje gevangen. Het ochtendgloren verscheen boven de heuvels van het mooie landschap van de Ardennen uit en omdat er niemand anders kwam vissen hadden we de gehele vijver voor onszelf. Het is wel een mooi schouwspel om de vissen te zien springen en rollen op de vroege morgen. In Nederland bleek het een zeer benauwde dag te worden maar in de Ardennen hebben we morgens nog even een jasje aangedaan omdat het fris was, lekker toch !!  Heb rond 9 uur de vergunning opgehaald bij Kristof ( de eigenaar van de camping ) bij de receptie en nog even een praatje gemaakt en zijn toen weer terug naar onze plek gegaan want de karpers lokten ons. Na verschillende lossers bleven de aanbeten doorgaan en werd en toch soms een mooie spiegelkarper binnengehaald. Toen Ben na het terug zetten van een vis weer op zijn stoel wilde gaan zitten bleek deze niet mee te willen werken en hij kieperde dan ook helmaal achterover en daar lag hij ( Ben ) met zijn benen hoog in de lucht als een schildpad op het droge wat natuurlijk gepaard ging met een hoop gelach van ons.
Rob had al een paar keer een aanslag gepleegd op de koelbox ( hij doet graag lekker snoepen ) en stond ook geregeld met een volle mond te drillen, maar na een paar uur had hij er de buik van vol en voelde zich een beetje misselijk. Zelf had ik geprobeerd alles zo goed mogelijk te regelen dat ik niks zou vergeten en wat bleek nu ik had mijn boterhammen vergeten maar er zat nog genoeg ander lekker spul in de koelbox om de dag door te komen. Na de middag werd het een beetje bewolkter en werden de paraplu’s aan de stoelen vastgemaakt met tyrips, immers iets in de grond steken kan niet daar. En heel langzaam werd het bewolkter en bewolkter. Kreeg nog een telefoontje van mijn vrouw dat er  op het nieuws gezegd werd dat het op sommige plaatsen in België zeer slecht weer was, noodweer!  Maarja we bleven zitten en zouden als het echt niet meer kon blijven vissen.  Rond 2 uur werd er ook gerommeld gehoord , maar dit bleek nog ver weg e zijn en om half 3 begon het te regenen eerst zacht en toen harder en harder. We hadden het er nog over gehad wie de gelukkige was bij wie de eerst aanbeet zou komen , in het veleden was ik dat steeds en ook nu weer was ik de gelukkige en deed een schreeuwende optonic mij onder de paraplu uitkomen om de vissen te drillen. “ Gelukkig “  loste de haak zich vrij snel en kon ik na het aas weer op de voerplek te hebben ingeworpen weer gaan zitten maar alsof de duivel er mee speelde ging even later weer mijn optonic af en moest ik weer onder de paraplu vandaan komen. Wel voelde ik dat dit een beetje een dikkere vis was en dat hij niet zo snel op de kant kwam dus heb ik maar mijn shirt uitgedaan om iets droogs over te houden . Deze vis kwam uiteindelijk toch in het net en nadat Rob van onder zijn paraplu uit een foto had gemaakt ging hij weer te water. Na een klein half uurtje was het weer droog en kwam er en flauw zonnetje te voorschijn en konden de kleren drogen.

Maar het bleef een beetje kwakkelen het weer af en toe zon en af en toe en beetje regen en de aanbeten bleven gewoon doorgaan. Zo tegen half 5 hebben we besloten om maar in te gaan pakken want we moeten toch een keertje terug en het was nu droog. De natte visspullen in mijn auto , die overigens nu stinkt alsof er een dooie vis inligt , en toen terug naar huis. Onderweg nog even stoppen om iets te drinken en na een ritje van een 2 uur waren we weer terug in Reuver waar Ben met visspullen uit de auto werd gegooid en verder reden naar Venlo  toe. Zo rond 8 uur waren ook wij weer thuis en alles werd uitgeladen en weer in de schuur opgeborgen en de natte spullen werden opgehangen om te drogen. Het had in Venlo de gehele dag niet geregend en het was er lekker benauwd dus de visspullen droogde vrij snel weer op. Rond 11 uur vielen mijn ogen dicht en ben ik naar bed gegaan en heb de dag nog even de revue laten passeren maar kwam niet verder dan het vertrek toen sliep ik al. Al met al een leuke dag , wel een vermoeiende dag maar zeker de moeite waard om eens een keertje te doen.

Kijk het is geen water waar je dikke vissen kunt verwachten , het is gewoon een betonnen bak op een camping die vol is gegooid met karper en witvis waar de bezoekers een vis moeten kunnen vangen.Je kunt je afvragen of het wel goed is voor de vissen daar en er zijn sommige vissen die eruit zien als mijn opa zonder zijn tanden in de bek maar ze zitten er nu eenmaal. Het is meer een water voor dagjesmensen en een karpervisser die er een mooi of een groot water zoekt en grote vissen wil vangen of wil gaan pionieren moet hier niet komen en zijn heil op een andere plaats zoeken. Dit is meer voor een groepje mensen die en gezellige dag willen hebben en willen vissen en een hapje willen eten op de camping voor deze mensen is het een leuke plaats niet te ver rijden vanaf Venlo.

Groetjes Huub

ROB. We hadden besloten om alle 3 met eigen woorden deze dag te beschrijven. Om nou niet in herhaling te vallen, vertel in niet te inhoudelijk over het water en de omgeving zelf, want dat zal Huub wel voor z`n rekening nemen. Eigenlijk zou mijn verhaal al op donderdag moeten beginnen, want je slaat in feite gewoon een nacht over. Je probeert wel wat te slapen, dat lukt natuurlijk voor geen meter, als Huub al om 2 uur voor de deur staat. Met `n slaapkop en dat kleine restje verstand hoop je dan de dag een beetje door te komen. Het ijs werd echter al snel gebroken, toen Ben met stoel en al, achterover de greppel in kukelde. De koffie die ik zojuist probeerde te nuttigen, sproeide als een kapotte douchekop tot aan de top van mijn hengels.  Natuurlijk had ik het volgens Ben weer gedaan, want in een of andere taal, blčrde hij zoiets als, “ Rob heeft die stoel op scherp gezet!!” Nou, eerlijk is eerlijk, had ik geweten hoe, dan zou dit beslist zo geweest kunnen zijn. Tja,…breng me niet op ideeën. De tien krentenbollen waren inmiddels al op, toen de eerste pieper afging. Niet dat we op trofeeën uit zijn maar het is altijd prettig als je de eerste mag zijn die een visje vangt. Dit wrijven we dan ook altijd de anderen even onder de snufferd. We hebben uiteindelijk alle drie goed gevangen. Het zullen er meer dan 40 geweest moeten zijn, maar precies hoeveel hebben we al snel genoeg niet meer bij gehouden.

De tijger noten van Huub plakten als de ziekte en hebben een goed resultaat gebracht. Je hoeft er op zo`n dag ook beslist niet te proberen met bolies, want dan vang je nog geen staart. Om, ik denk 4 uur begon de lucht te betrekken en kwam het voorspelde noodweer. We hadden de paraplu`s al eerder aan de stoelen vastgemaakt vanwege de broeiend hete zon. Nu moest deze ons gaan beschermen voor de regen. Nou, gloeiende, gloeiende, gruwelijke  teringzooi nog aan toe, als het toch gaat regenen in de Ardennen, blijf niet zitten,maar maak dat je weg komt. Druppels water zo groot als tennisballen en een hoeveelheid water, daar had het hele dal mee gevuld kunnen worden. We kregen een super noodweer en ik had me al in de foetushouding op de stoel gelegd met een afscheidsbrief in mijn handen. (Dit is misschien lichtjes overdreven). Totdat ik links van mij door al het gedruis een pieper hoorde. Hahahaha…Huub had beet en ondanks alle “wijsheid”, bliksem en donderslagen, wil hij toch geen ene vis missen. In de regen, aan de slag. Na twee minuten drillen, LOS!! Kut……wij, Ben en ik nog steeds erg geamuseerd door deze buurtclown, tot nog geen minuut later, en de regen inmiddels nog heviger …….weer een pieper, weer Huub….. Hoppakee….., daar kwam Huub weer als een geil konijn aan gehuppeld, met op de achtergrond de zwarte lucht en bliksemslagen die hij nog net kon ontwijken. Het werd nog gekker, toen ook bij mij beide piepers begonnen de loeien. Ik heb ze laten lopen, want een zo`n malloot aan  waterkant is meer dan genoeg. Het werd na 20 minuten weer even droog en de vis bleef ongestoord bijten. Toen toch het weer bleef dreigen hebben we besloten om er een eind aan te maken. We hebben weer een geweldige avontuur beleefd en maakten ons op voor de 153 kilometer terug naar huis. Even aftanken en de schade opnemen. De dag heeft mij alles bij elkaar nog geen 20 euro gekost. Hoezo, vissen is een dure hobby? We hebben heel wat afgelachen, leuk gevangen en onze vrouwen hebben ook weer een dag rust gehad. Behalve Ben dan, die heeft z`n rechterhand altijd bij zich.

Groetjes Rob

 

BEN,   Het begon allemaal voor mij al op donderdag. Had mij een extra snipperdag gepakt want er moest nog wat inkopen gedaan worden en de spullen nagekeken en zonodig gerepareerd worden.

Na een paar uur slaap was het dan zo ver, om 2uur nachts ging mijn gsm over toen wist ik het is zover. Rond half drie in laden en op naar België daar aan gekomen uitladen naar de visplek op tuigen en soppen maar. Eerst maar eens met de boilie wat achter af een slechte keuze was, na een uur maar over naar de nootjes, dat was een betere keuze. Na een 15 minuten was het dan raak, de eerste dan op mijn nieuwe hengels.

De hele dag mooi weer gehad tot een uur of drie toen begon het wat te onweren en een paar druppels regen. Toch maar goed dat de paraplu’s al stonden want na enige tijd kwam er een stortbij.

Maar zoals gewoonlijk was Huub weer de gelukkige die toen maar liefs tweemaal mocht gaan drillen, waarvan een los kwam en onze foetus ( Rob ) zich rot lachte. Maar hij kwam ook nog aan de beurtwant zijn piepers gingen ook maar hij bleek achteraf waterschuw te zijn, hij kwam niet onder zijn plu vandaan ( watje ). Zo rond 5 uur inpakken en dan maar naar huis. Alles bij elkaar een zeer geslaagde dag of niet soms. Huub en foetus ( Rob ) en schijtlijsters zijn overal, of niet Huub.

Met vriendelijke groeten

Ben

 

 

Met visrijke groeten

 Huub,  Rob en Ben