Vissen , waarom  vissen we eigenlijk?

Vissen , waarom  vissen we eigenlijk , het heeft volgens mij met vroeger te maken toen mensen gingen vissen puur voor eten te hebben en ik denk dat dit nog steeds in de genen van de mensen zit de drang naar vissen en jagen , een soort oerdrift. Het vissen is in de jaren wel veranderd maar de passie voor het vissen is er nog steeds en deze passie drijft de mensen steeds verder om nieuwe dingen uit te gaan vinden of andere manieren te zoeken om onze geschubte vriend aan de kraag te komen. Maar als ik om me heen kijk zie ik ook een groeten groep mensen die vissen om te vissen  , het klinkt misschien raar maar het zijn mensen die moeten de mooiste en duurste spullen hebben maar hebben volgens mij de passie van het vissen niet. Kijk , passie voor het vissen kun je niet leren dat zit in je als een virus en je komt er nooit meer vanaf. Het is de drang om te gaan en je weet niet waar het precies aan ligt of waarom je wilt gaan maar je moet gaan vissen . En het is niet het vissen alleen , ook de natuur om je heen speelt een grote rol bij het vissen.

Als je s`morgens in alle vroegte aan het water komt en de mist hangt laag op het water dan krijg ik altijd een heel raar gevoel alsof ik een andere wereld binnenga of de problemen weg zijn , alles ruikt en voelt anders en ik voel me gelukkig. Maar het vissen begint eigenlijk al een of twee dagen van te voren als de plannen worden gesmeed om te gaan vissen dan krijgt je lichaam een spanning in zich van : we gaan vissen : en deze spanning gaat er niet meer uit , tot ik aan het water ben dan is er zoiets van nu ga ik beginnen met vissen. Dit beginnen met vissen betekent niet dat gelijk de hengel te water gaat , nee. Eerst word er gekeken naar het water en de wind , de sfeer proeven, vind ik het altijd en dan word er een plek bepaald en kan het installeren gaan beginnen. Een mooi moment is het benaderen van een visplek , gebukt met de visspullen bepakt , laag bij de grond ze je al je spullen neer en begin je je hengel op te tuigen ondertussen steeds kijkend naar het water om eventuele activiteiten waar te nemen. Als mijn hengel gereed is word eerst de visplek voorzichtig, je wilt natuurlijk geen reeds aanwezige vissen verjagen, uitgepeild. Het voer gaat op een zorgvuldig uitgekiende plek te water en je kunt nu een moment rustig gaan zitten om de omgeving eens rustig in je op te nemen. Heerlijk hoeveel groen er in en langs de waterkant staat een weelde voor het oog een goede thuishaven voor onze vriend de karper die er hopelijk al zijn rondjes aan het zwemmen is op zoek naar voedsel , mijn voedsel dan wel te verstaan. De mist die in slierten optrekt van het water gelijk een spook wat uit het water tevoorschijn komt en ten hemel trekt , mooi heel mooi.

De natuur ontwaakt en de eerste zonnestralen komen boven de horizon uit en strelen mijn gezicht en onder het genot van een lekker kopje thee en een boterham kan het voor mij beginnen. De dobber word langzaam aan het nat toevertrouwd en de spanning stijgt , zit er al een vis ?? Het gekke is als je naar je dobber kijkt neem je toch de hele omgeving in je op, een paar kringen die een stukje verder van de kant afgaan , zit daar vis !! Of een luide plons van een karper die een ochtend duik neemt en gelijk zijn aanwezigheid verraad op deze dingen blijf je alert reageren. Ook als je naar de dobber kijk en in de voor je liggende rooster zie je iets bewegen ontgaat dit je niet , een kleine veldmuis laat zich even zien en ik leg een paar maïskorreltjes neer voor mijn vriend die hij , nadat ik weer stil blijf zitten , heel voorzichtig een voor een oppikt en meeneemt onder de vissteiger die over een paar jaar door de natuur helemaal zal zijn overgroeid en zijn opgenomen in het groene landschap ,heerlijk toch. Ook een leuke speelkameraad is het molletje dat zijn gangetjes aan het maken is en dat wanneer ik met mijn voet zachtjes ,niet te hard want we willen de vissen niet verjagen , op de grond tik stopt met graven e op na een vijftal minuten weer vrolijk verder te gaan met zijn werk. Maar weer terug naar de dobber , deze staat nog steeds fier in het water te schreeuwen van : pak me maar als je kan: en als dan na verloop van tijd er plotseling luchtbelletjes in de buurt van je dobber komen dan gaat je hartslag echt sneller kloppen. Langzaam zie je je dobber van links naar rechts bewegen door het water alsof een onzichtbare hand de dobber bestuurd.

Vind het een magnefiek  gezicht om te zien hoe het water , zonder dat het breekt , plotseling omhoog geduwd word door de azende karper en de dobber meedanst op deze golven en dan weer terug valt als een laken wat op een bed word gedaan . Hij is er!!!!! Nu komt het zenuwslopende wachten aan de beurt zal hij het haakaas vinden of niet . Er volgt een tik op de dobber en hij zakt een centmeter dieper , weer eentje , nu komt hij omhoog en met een mooie draai verdwijnt hij in het donker diepte water. Op zo’n moment gieren de zenuwen mij door de keel nu aanslaan of nog even wachten tot de dobber helemaal weg is , Nu en met een korte ruk aan de hengel zet ik de haak en onze vriend weet dat er iets mis is en begint zich te verweren. Met machtige slagen probeert hij weg te spurten maar ik mag hem geen centimeter geven omdat ik bij een obstakel aan het vissen ben. Dit obstakel vissen vergt het uiterste van mens en materiaal maar is wel een geweldige belevenis voor diegene die deze manier van vissen weten te waarderen. Na een korte tijd komt de vis voor het eerst aan de oppervlakte en kun je je beloning in volle glorie aanschouwen. Het eigenlijke gevecht duurt niet erg lang omdat de karper al zijn krachten zal doen aanwenden om in het obstakel te komen en als dit niet lukt is hij heel snel uitgeput en kan hij voorzichtig in het schepnet verdwijnen.

De adrenaline spiegel van mij is op dat moment super hoog en mij hart klopt als een gek maar de beloning ligt voor me een mooie goudkleurige karper die net als ik uitgeput is van het gevecht. Nu word de haak voorzichtig verwijdert en de vis eens goed bekeken , wat zijn ze toch mooi de karpers ,hun bouw ,de kleuren ,prachtig zoals hij of zei daar ligt. Ook zijn gewicht is belangrijk en na een zorgvuldige weging  word hij op de gevoelige plaat vastgelegd om in de analen te worden bijgeschreven. Dit geeft voldoening en na een laatste kus word onze vriend weer toevertrouwd aan het water waar hij met langzame slagen van zijn staart de diepte opzoekt. Nu is vaak de visplek verstoort door al dat geweld en word er verkast naar en andere plek waar ik van tevoren al gevoerd had en waar hoop ik al karper zal zitten. Nadat de rust is wedergekeerd word de vangst in gedachten nog een paar keer beleefd en de dingen die eventueel fout gingen overdacht om dit in de toekomst te proberen te vermijden.

Wat is het dan toch heerlijk en wat geeft vissen dan een voldaan gevoel een gevoel van vrijheid en gelukszaligheid. De tijd vliegt zegt men en met vissen is dat precies zo voor je het weet is er alweer een visdag voorbij en moet je jammer genoeg weer aan de aardse dingen toegeven , want je hebt nog en afspraak en je moet nog ......en dan............bah. Maar dit gevoel kan een niet visser niet begrijpen en uitleggen kun je het al helemaal niet. Ben in de gelukkige positie dat mijn vismaat bij mij in de straat woont en het praten over vissen is bijna het zelfde als het vissen zelf, de voorpret die er is heeft ook alles met vissen te maken. Je  kunt er uren over praten en dingen bedenken voor het volgend jaar. De bladeren beginnen nu snel van de bomen te vallen , het is ook al bijna november en het visseizoen op karper is voor mij bijna ten einde , heb het niet op de koude tijd die er aan komt , ben op dat gebied zelf wel een karper die houd ook niet van kou maar van warmte en zonneschijn. Maar in de winter word de strategie voor het volgend jaar bepaald en hoe het dan te gaan doen of iets heel anders te gaan proberen , ook dit is passie voor het vissen. En of mijn optonic nu wel of niet gecamoufleerd is dat zal mij een biet wezen en al die mensen die op bepaalde merken of artikelen kikken of dit echte vissers zijn ik weet het niet dat moeten die mensen maar voor zich zelf uitmaken. Vissen zit in je bloed.

Huub